Sinterklaas regeert Kardinge
Vorig jaar heette dit nog 'Circus DIO', maar wie dacht dat we daar van af waren heeft het mis. Geheel in de sfeer van dit decemberweekend was het weer raak en kan gesproken worden van 'pakjesmiddag' op veld 6 van sportpark Kardinge. Het was, zoals gebruikelijk bij Sinterklaas, lang wachten, maar toen de Mamio met 10 man present was (ook DIO Bier begon trouwens met 10) kon het feest beginnen. DIO Bier ging, zoals gebruikelijk de laatste weken, sterk van start. Met vlot combinatiespel werden de linies van Mamio ontrafeld, al moet gezegd worden dat deze ook als los zand aan elkaar hingen. Blijkbaar vond Mamio dat onze al jarenlang goede relatie moest worden beloond met een mooi cadeau. De 1-0 lag al snel in het mandje. En nog ??n, en nog ??n... Het leek werkelijk nergens naar. Hoe kon deze ploeg op de 3de plaats staan. De rust werd bereikt zonder dat ik een bal van importantie hoefde te verwerken, stand: 5-0!
De scorende mensen en hun aangevers: 1-0 Arjan de G (assist Thijs), 2-0 Jan B (Arjan vD), 3-0 Thijs (Jan B), 4-0 Thijs (Paul), 5-0 Thijs (Paul); een ware hattrick dus van Thijs. Haast beduusd van deze luxe genoot DIO Bier van de warme bak. Er werden al herrinneringen opgehaald aan de laatste thuiswedstrijd op het Van Starkenborgkanaal tegen Glimmen 3 7 jaar terug, toen 10-0.... Ik zei nog: als wij er 5 kunnen maken in een helft kunnen zij dat ook.... In de naburige kleedkamer werd uit een geheel ander vaatje getapt zo bleek gelijk al bij aanvang van de 2de helft. Mamio geloofde er blijkbaar nog volledig in, want vol overgave werd DIO Bier bij de verwende kloten gepakt. Wat zich vervolgens op het veld ontspon mag als een waar Shakespeariaans drama worden betiteld. De ??n beleefde de totale ineenstorting, de ander verrees als een Phoenix uit haar graf. De 5-1 viel al vlot. Een diepe bal werd in het strafschopgebied goed gecontroleerd door de spits die met de rug naar het doel handig Hans het bos in stuurde en in de draai raak schoot. Ho ho, raak schoot? Het was een kanonskogel zoals ik die in de voorgaande 186 wedstrijden nog niet voorbij had horen suizen. Wie was die man? Z? onbedaarlijk hard maak je dat gewoonlijk niet mee in de reserve 6de klasse... Het was dan ook Romano Sion! Jawel, onze oude held van FC Grunnen. We hadden hem ondanks de vele kilootjes wel herkend bij de aftrap, maar de eerste helft was grotendeels aan hem voorbijgegaan. Al moet gezegd dat Hans hem toen ook goed onder de duim had.
Romano ging zich nu pas echt met het spel bezighouden. Hij dirigeerde zijn medespelers als een ware veldheer. DIO had gelijk een grote kans het onheil in de kiem te smoren en 6-1 te scoren, maar er werd jammerlijk gemist. Hierna stonden de groen-witten als een doodgeslagen biertjes op de mat. Een overtreding op Jan S werd niet bestraft waarna de voorzet door iederen werd gemist, teruggekopt voor de goal en daar volledig vrij ingeknikt: 5-2. De 5-3 was een waanzinnige. Weggewerkte bal werd geblokt en vertrok als een zwangere rakket de lucht in. Het effect was onvoorstelbaar en ondergetekende grabbelde knullig achter het neerdalende en wegdraaiende monster aan maar kreeg het niet te pakken waarop simpel kon worden binnengetikt. Het moest nu niet veel gekker worden, de paniek was echter onomkeerbaar. Romano werd weer eens diepgestuurd en tiktje zeer slim raak: 5-4. Zo, dat was tenminste een normale goal. Zo ??n zoals wij die inmiddels ook hadden moeten maken, want er waren heus wel wat kansen in die tweede helft om het tij alsnog te keren. Met de koude bibbers en de billen tegen elkaar ging de eindfase in. Het hoofd verre van koel had ik nog een cadeau van formaat in petto. In de problemen gebracht door een terugspeelbal wist ik nog een speler uit te kappen en dacht simpel voetballend verder te kunnen uitverdedigen.... de bal werd onderschept en de gelijkmaker kon vrij worden binnengelopen. Onvoorstelbaar wat een blunder, want die bal moet op zo'n moment natuurlijk een ram richting kantine krijgen; ook om aan te geven: jongens, nog even volhouden, dan smaakt het bier net zo goed als laatst bij Amicitia, toen de winst wel met veel kunst en vliegwerk over de meet werd getrokken. Toch had het alsnog zo kunnen zijn. In de laatste minuut kreeg Thijs de bal volledig vrij voor het Mamiodoel aangespeeld, maar daar waar hij voor de rust zo koelbloedig afronde reageerde hij nu als een epileptische patient en maakte zelfs hands. De scheids vond dit wel een passend einde van het partijtje en blies af.
5-0, 5-5, allebei een helft, een gelijkspel zoals we nog nooit op de borden hadden gebracht in al die 186 voorgaande wedstrijden. Bovendien was de laatste tegengoal de 250ste in thuiswedstrijden. Die mag ik me dus dubbel aanrekenen.
Komende zaterdag GRC 4 thuis. Dat moet beter! In ieder geval vrijdag g??n concert in Vera (en al helemaal geen Nashville Pussy....).
Uw TC/aanvoerder/doelman/statisticus/brokkenpiloot-met-nog-immer-schaamrood-op-de-kaken, Peter W
  ¶ 18:06:00 I