Aiiiii, nog geen verslag.....
Maar Arjan(vD) vond dat in dit geval ook helemaal niet nodig.
Ik was van plan me niets van dat advies aan te trekken maar toen was het opeens zo druk dat het met gans ontschoten is.
Vind desalniettemin dat enige woorden betreffende de ontmoeting VV Groningen - DIO Bier op zijn plaats zijn.
Waarom vond Arjan dat een verslag wel achterwege kon blijven deze keer? Omdat hij een pest hekel heeft aan te harde ploegen. Dat is dan nog een eufenisme, smerig is een beter woord. Smerige tackles en goor in de bek om volledig te zijn.
De wedstrijd, voor zover me de feiten nog voor ogen staan; vergeef me dus een verkeerde volgorde.
Na een stief kwartiertje redelijk DIO Bier overwicht penetreerde de thuisploeg in de DIO verdediging waar Berend redding bracht met een sliding die de bal met een schitterende curve in eigen doel deed belanden. Niet veel later nam Tonny de bal in eigen strafschop gebied wat verkeerd op de slof zodat ie via z'n arm recht de lucht in vloog. De leidsman van de dag vond het een penalty. Hands is altijd een vrije trap verklaarde hij z'n daad. Dikkie verzuchtte: oh, wordt het weer zo'n middag. De aanvoerder van VV Groningen benutte koel: 2-0, flink tegen de verhouding in. Enkele momenten later brak Wiljon fraai door op recht, de linker verdediger kwam op het sappig gladde veld onverantwoord aan glijden en raakt de frêle rechtermiddenvelder vol vanachter op de enkel. De rev floot welliswaar voor de overtreding maar liet elke vorm van 'vingertje' achterwege. Dikkie verzuchtte: het IS weer zo'n middag... Stromelend verliet Wiljon het veld, Petur was zijn vervanging.
Het overwicht van DIO Bier leidde dan eindelijk tot een welverdiende goal. Edwin maakte zich knap vrij op de 'zestien' en schoot strak binnen. Het miezerige regentje nodigde uit tot meer van dat soort schuivers, maar het ontbrak DIO Bier wederom aan een eindschot. Toen VVG op rechts knap doorkwam en kon voorzetten bleken er zomaar 2 spelers vrij te staan waarvan er 1 de 3-1 in kon koppen.
Met chaggerijnige koppen ging DIO Bier naar de thee. De lol was er al lang af.
Met Hans voor Dik en Bouke voor Tonny gingen we het tweede bedrijf in.
De blauw-witten kropen weer in de schulp en lieten DIO Bier het initiatief. Maar het gogme was meer op het welzijn van de eigen ledematen gericht dan op doeltreffend spel. Wederom een counter de kegels hingen op 4-1. Jan verliet zijn nummer 3 positie en schalkelde zich in op het middenveld. In een 1 op 1 die gepaard gaat met te weinig storen van de passende man is DIO Bier (en welk team niet) kwetsbaar. Counter op counter leidde tot gevaar voor het DIO doel. De vijfde de zesde en klaar leek de partij. Waar het vandaan kwam weet ik niet, wellicht vermoeidheid bij de tegenstander, of een soort alles of niets mentaliteit, het spel van DIO Bier werd nu allesoverheerstend. Met 6-2 was daar eindelijk de 'wekelijkse goal' van Jan Luuc. Bouke scoorde fraai 6-3 en Jan Luuc zijn 2de. Ergens in deze reeks miste Edwin nog een penalty. Hij scoorde wel nadat de paal geraakt was, maar dat is ongeldig. Jan had deze strafschop trouwens prachtig geforceerd, na een van zijn onnavolgbare passeerbewegingen ging ie plat over de knie. De scheids kon niet anders. De stand was nu dus 6-4. Een 5de kon niet uitblijven en kwam met nog 8 minuten spelen ook , al weet ik niet meer wie em maakte. Maar wederom bemoeide de scheidsrechter zich met het spel en keurde af op buitenspel. Volgens geheel groen-wit een belachlijke beslissing. Nu was DIO Bier definitief geknakt. Er vloog er nog eentje in op domme wijze zodat de eindstand 7-4 werd. Het kon ons ook eigenlijk geen flikker meer schelen.
Eigen doelpunt (eigen schuld); penalty gemist (eigen schuld); penalty tegen (scheidsrechter); doelpunt afgekeurd (scheidsrechter); geen rood voor linksback (scheidsrechter)..... en dat in onze 200ste wedstrijd in het bestaan van het team....
Uw TD/aanvoerder/doelman/statisticus, Peter W  ¶ 21:29:00 I