Rendement bepalend
Op een wel erg herfstig Kardinge was de wedstrijd van DIO Bier tegen koploper Paddepoel 5 afgelopen zaterdag als een klassieke open haard tegen een moderne Bosch cv ketel. Het eerste ziet er mooi uit, is in deze tijd van het jaar uiterst sfeervol en gezellig, de houtblokken knapperen rustiek, gedachten mijmeren er op los; romantiek ten top maar zit je wat verder van het vuur dan krijg je een kouwe rug en heb je een dikke trui nodig. De koudebestrijding van de tweede komt van koele zakelijke elementen, de warmtebron is uit het zicht verstopt op zolder, maar je reguleert er in het gehele huis een behaaglijke temperatuur mee.
Kortom: het verschil is RENDEMENT.
DIO Bier trad de lijstaanvoerder aanvankelijk onverschrokken tegemoet. De thuisploeg liet het balletje lekker rondgaan zoals het wilde en evenzo deed Paddepoel. Het spel golfde heen en weer zonder dat beide teams echter gevaar voor de doelen wist te stichten.
Door de gure wind belande de DIO pass vaak op de linkervleugel zodat Edwin op rechtshalf nauwelijks in het spel voorkwam en diens gochme dus ongebruikt op de zijlijn bleef liggen. Paddepoel daarentegen spreidde het spel iets beter en creëerde aldoende een licht overwicht. Uit een op het oog vrij onschuldige aanval scoorde het bovendien de openingstreffer. Het spel bewoog zich wat van rechts naar links en terug voor de te ver teruggetrokken groen-witte muur die de DIO doelman het zicht op de bal totaal ontnam. En plots kwam toen die slimme lob waarmee de bal in de goal verdween.
Het bleek een venijnige zandkorrel in het DIO Biermachinetje. Plots stokte het soepele spel en de gasten namen het heft in handen. Als het PSV van de Reserve 6de Klasse P sloeg Paddepoel uit twee dode spelmomenten in korte tijd een gat van drie goals waarmee de rust werd bereikt.
Eerst werd de bal uit een vrije trap slapjes tegendraads ingekopt, waarbij de instormende Bart het leder zo onfortuinlijk beroerde dat ie lullig achter de paal viel. Was ondergetekende katholiek geweest dan had ie spontaan het boetekleed aangetrokken, want het zag er niet goed uit wat ie deed, of niet deed dus.
Niet veel later kon een rood-zwart shirt een hoekschop vrij inkoppen.
Drie kansen, drie doelpunten. Hoog rendement alzo.
Teleurgesteld maar niet gebroken werd de thee ingeschonken en drie wissels liepen zich warm voor het tweede bedrijf. Het werd de coach niet moeilijk gemaakt, want Dick had andere verplichtingen en de gebroeders de Groot vertoonden lichamelijke mankementen.
Paul, Hans en Wiljon waren de verse krachten aan DIO zijde, Paddepoel moest verder met dezelfde elf, want daar ontbraken die mogelijkheden, er was daar zelfs geen grensrechter.
In de nieuwe samenstelling pakte DIO Bier gelijk het initiatief en zette Paddepoel vroeg vast. Vooral via de geheel vernieuwde rechtervleugel werd gevaar gesticht. Hans kwam keer op keer goed op van achteruit, Iván past de jas van half duidelijk beter en Wiljon dreigde onophoudelijk met zijn onnavolgbare dribbels.
Een DIO goal hing vanaf meet af aan in de lucht. De eerste leek van Wiljon te komen. Volledig vrij kon hij inschieten maar het leer teisterde de paal. Ook de lat kreeg spoedig een beurt. Iván haalde fraai uit, Tonny stak de armpjes al in de lucht…. maar helaas de hatelijke nul bleef staan. Toen de enige korzelige Paddepoelspeler het veld werd uitgestuurd wegens trappende beweging en commentaar bovendien trokken de gasten zich nog verder terug in de stellingen. Het overwicht van DIO Bier leidde tot meer kansen, maar de afwerking was onvoldoende en anders was daar wel de Paddepoel-goalie, die in de derde helft ongetwijfeld de beurs op zak heeft kunnen houden.
Met uiteindelijk twee verdedigers en deze jongen als laatste man werd tot aan het laatste fluitsignaal geknokt voor een doelpunt dat voor de eerste maal in 15 wedstrijden echter niet kwam.
DIO Bier – Paddepoel 5: 0-3

Uw TD/aanvoerder/doelman/statisticus, Peter W  ¶ 18:20:00 I