Aanvallende armoede op Kardinge
Het was zondermeer bar en boos wat er aanvallend te beleven viel, afgelopen zaterdag op het kunstgras van Kardinge. DIO Bier trapte in de eerste helft doorlopend in de buitenspelval van CSVH, zodat de kleine doelman niet op de proef gesteld kon worden.
De bezoekers verschenen enkele malen in kansrijke positie voor het thuisdoel waarin ondergetekende tweemaal wist te reddden en een derde schot over zag gaan. Voor de rest vierde balverlies hoogtij bij de thuisploeg en oogde het circulatievoetbal van de Hoogkerkers wat verzorgder maar het werd in een te laag tempo uitgevoerd om echt potten te kunnen breken. De rust werd dus niet geheel onlogisch zonder doelpunten gehaald.
DIO Bier wisselde in de rust Dick voor ArjandG (Edwin was al vroeg in de wedstrijd afgehaakt met een pijnlijke knie waardoor Jan zijn vertrouwde positie centraal achterin innam). Het tweede bedrijf verliep aanvankelijk niet verkeerd voor DIO Bier. De 1-0 had op het bord moeten komen toen Jan-Luuc als eindstation van de mooiste aanval van de wedstrijd fraai volleerde maar de bal naast zag gaan. Gewoon aannemen en binnenschuiven leek een betere optie te zijn, maar ja, een echte spits volgt z'n instinct en dat is nog niet geheel scherp bij de van lang blessureleed teruggekeerde aanvaller. DIO Bier verviel gaandeweg steeds meer in slordige balbehandeling. Eenvoudige passjes belandden voortdurend in de voeten van de tegenstander die daardoor eenvoudig overeind bleef en het geloof in de winst steeds meer zag bovendrijven. Het leek op een gegeven moment warempel wel alsof niet groen-wit maar maar groen-zwart elke week op het kunstgras traint. Het overwicht van CSVH groeide en leidde tot kansen. Grote kansen, die echter hopeloos werden verprutst. Frits van Turenhout zag vanaf boven al een hoofdrol voor zich opdoemen, de eerste doelpuntloze wedstrijd in de Reserve 6de Klasse P van dit seizoen.
Maar de legendarische uitslagenvoorlezer van weleer kon in zijn hemelbed blijven liggen, met nog een minuut of watte gaan werd de ban gebroken. Het was tekenend voor de machteloosheid van beide elftallen dat het doelpunt viel na tranentrekkend verdedigend prutswerk en een assist van de tegenstander. In de DIO-16 voltrok zich een koddig blijspel dat echter droevig stemde. Uiteindelijk leek Hans te kunnen ruimen, maar hij liep de bal recht in de voeten van een tegenstander. Deze kon vrank en vrij op doel afstevenen waar nog slechts de uit zijn hok stormende DIO doelman moest worden verschalkt. Via diens voet dwarrelde het leder met een sierlijke boog (voor CSVH)/pis boog (voor DIO Bier) onder de lat: 0-1. De gastheren zegen moedeloos ineen op de plastic sprieten, Tonny vrat bijkans rubber, de aanvoerder uitte een vloek die tot in de binnenstad te horen was, het was hun duidelijk: dit zou de eindstand worden.
In de slotfase bleven de gasten eenvoudig overeind waarop de handen geschud werden. Felicitaties waren terecht, al had iedereen ook vrede met een punt gehad.
Uw TD/aanvoerder/doelman/statisticus, Peter W  ¶ 14:36:00 I