Uitmuntende spits nekt DIO Bier
Grijs, windstil, fijn temperatuurtje, perfect voetbalweer kortom. Maar daar hield het, wat betreft de ideale omstandigheden, wel mee op voor DIO Bier vanmiddag. Door verhuizing, griep (ons kanon) en omvangrijk blessureleed (zoals een gehele voorhoede) verscheen DIO Bier vanmiddag met slechts 11 man op het eigen Kardinger kunstgras. Scheidsrechter Henk, die na lange tijd de fluit weer eens ter hand had genomen en in de oertijd nog trainer was van het elftal, moest het dus stellen zonder grensrechter aan de groen-witte kant. Maar onze Henk is op respectabele leeftijd nog steeds een loper, had er over het algemeen goed het oog in en kende geen problemen.
Vanaf de meet was duidelijk dat de gasten uit Ezinge (het 4de) niet waren gekomen om voor het eigen kot te gaan liggen. Het jonge elftal, met in de spits een wat oudere sluwe vos, bleek vaardig en schuwde het initiatief niet. Aanvankelijk wist DIO Bier nog wel wat te creeeren (cornertjes, twee halve kansen) maar gaande de eerste helft kreeg het overwicht van Ezinge meer vorm en werd het ook gevaarlijker. Een goal hing in de lucht maar kwam vanaf de lat. Genoemde spits kon vrij doorlopen op een scherpe diepe bal die hij vol op de ligger poeierde, waarna het terugspringende speeltuig via ondergetekende in het net stuitte: 0-1. Helaas was Paul nog niet gearriveerd met zijn handycam, anders had ie een leuke voor You Tube gehad.
Nog voor rust verdubbelde Ezinge de voorsprong. Een van de vele corners werd snel en kort genomen waarna de voorzet middels een half volley door de ‘sluwe vos’ (evenals vorige week met het nummer 11) tot doelpunt werd gepromoveerd: 0-2 en niet veel later rust. In het kleedlokaal werd de thee deemoedig gedronken en buiten wat sigaretten verast.
Vanaf de aftrap ging DIO Bier op jacht naar, zoals onze oosterburen het zo mooi zeggen, das Anschlusstor. Alhoewel, jacht? Er was eerder sprake van goede bedoelingen. Let wel, het was zeker niet zo dat DIO Bier vanmiddag een heel slechte wedstrijd speelde, maar op de ‘vijandige’ helft was er altijd wel een fitte roodbroek die het eindspel van de gastheren onderbrak zodat de doelman het bepaald niet druk kreeg. Dat er in een dergelijk spelbeeld veel ruimte ontstaat in de achterste gelederen is evident en Ezinge brak keer op keer gevaarlijk uit. DIO Bier overleefde enkele hachelijke situaties, maar even vaak waren de bezoekers wel succesvol. Met een geniepige schuiver rolde de 3-0 via binnenkant paal in het net. Wellicht had ondergetekende hier wat meer kunnen betekenen maar hij stond vastgenageld bij de eerste paal (he, komt me bekend voor van vorige week). De 4-0 kwam van links, waar nummer 11 weer eens was ontsnapt aan de DIO verdediging en een meegekomen speler instaat stelde simpel binnen te schuiven. De 5-0 nam de DIO plaaggeest zelf voor zijn rekening door vanaf links de bal snoeihard, via de vuisten van schrijver dezes, in de korte hoek te knallen. Allemaal knappe goals voortkomend uit snel en vakkundig aanvalsspel. De 6de was evenwel weer van een koddig gehalte en net als de bij de 1-0 stond ondergetekende er ‘gekleurd’ op. Op links buiten het strafschopgebied rolde de bal zijn kant op en met 3 tegenstanders in het zichtveld besloot hij tot een verre trap. Maar op de andere helft werd het leder net zo hard weer teruggevuurd het centrum in. Nummer 11 was net iets eerder bij de opgesprongen bal dan de teruggesprinte DIO sluitpost en scoorde in de botsing met het hoofd: 6-0. Wat volgde was een mooi amateurmoment, want bezorgd over elkanders welzijn (een vuist in het gezicht en een landing op de voet) zochten ze elkaar snel op. Van serieus letsel was gelukkig geen sprake. Dat was even later aan de andere kant echter wel het geval toen Thijs zwaar werd geattaqueerd net buiten strafschopgebied. Hij bleef roerloos liggen nadat hij in zijn val met het hoofd op de harde mat was beland. Bezorgd stroomde alle spelers toe en tijd werd genomen voor water en spons. Verder spelen leek niet verstandig en met een flinke kunstgrasveeg op knie en slaap hebben we hem maar geparkeerd op de bank. Het enige smetje op de verder sportieve wedstrijd. De bal werd uit de vanzelfsprekend toegekende vrije trap door Edwin richting doel gekromd en in de muur gestuit door een opgeheven arm. Maar net als in een identieke situatie j.l. mei in Peize werd de handsbal niet geconstateerd door de leidsman (zijn enige foutje vanmiddag) en bleef een kans op de eretreffer vanaf 11 meter uit. Gelukkig viel die nog wel en vlak voor tijd. Niels legde de bal mooi terug op Marcel wiens voorzet bij de tweede paal keurig door Marcito werd binnengeknikt: 1-6. De schermutselingen die nog volgden mogen geen naam hebben zodat de eindstand gelijk was aan die van vorige week in Marum, 6-1 verlies voor DIO Bier. Of er in de historie twee van dergelijke zware nederlagen op rij zijn voorgekomen? Daarvoor moet ik de statistieken raadplegen en die heb ik nu even niet voorhanden; dus wordt vervolgd.
Man van de wedstrijd: uiteraard de nummer 11 van Ezinge.
Schlemiel van de wedstrijd: uiteraard de doelman van DIO Bier.

De uitslagen van de 3 gespeelde wedstrijden op zaterdag 26 september.
DIO Bier - Ezinge 4: 1-6
Grijpskerk 5 – CVVB 7: 4-2
De koploper gaat dus onderuit en dat is altijd mooi. Sorry CVVB, niets persoonlijks, maar feit is dat alle ploegen in een vroege fase nu al 3 of meer verliespunten hebben en dat is leuk voor de competitie. Blijkbaar kan iedereen van iedereen winnen.
Nou, iedereen? DIO Bier heeft dat voorlopig nog niet gedaan (1 uit 3).
En Boerakker 2 ook nog niet (0 uit 2), het speelde niet dit weekend.
Ook Marum 3 en SIOS 3 hadden voor dit weekeinde het zoet der overwinning nog niet geproefd. Zij speelden j.l. zaterdag tegen elkaar maar de uitslag is mij helaas nog niet bekend.
Morgen hopelijk wel zodat ik dan een actuele stand kan presenteren, alsmede een duik in de DIO Bier statistieken.

Uw TD/aanvoerder/doelman/schlemiel/statisticus, Peter W  ¶ 23:40:00 I