DIO Bier scoort altijd… …een keer. Ach, een beetje cynisme kan geen kwaad. Feit is dat DIO Bier tot op heden dit seizoen in elke wedstrijd 1x scoorde. Scoren is een kunst, zo zegt men, een kunst die, getuige de 16 tegentreffers, onze tegenstanders beter beheersen. Als je niet (genoeg) scoort dan kun je niet winnen, zo simpel is het, en dat hebben we dus ook nog niet gedaan. Een historisch dieptepunt is het nog net niet (2001, 0 uit 4), maar het moet niet veel gekker worden.
En dat gaat het ook niet worden, want het spel dat DIO Bier j.l. zaterdag in Leek op de mat legde belooft veel goeds voor de toekomst. Het leverde nog geen punten op, maar was DIO Bier in voorgaande 3 wedstrijden nog de mindere, resulterend in 2x verlies en 1 hangen-en-wurgen-remise , VEV’67 8 mag de handjes dichtknijpen met de 3-1 overwinning.
Als gast op het nieuwe sportpark Oost Indie greep DIO Bier gelijk brutaal het initiatief wat resulteerde in 3 corners in de eerste 5 minuten. Het kon de Leeksters echter niet verontrusten. De ervaring droop er van af en voorin had de ploeg een dartele jongeling (‘zoon van’) die in het vervolg van de wedstrijd een handenbinder van formaat bleek. Zijn eerste acceleratie op rechts werd DIO meteen fataal. De voorgezette bal werd ingegleden, leek door Marcel nog genoeg gesmoord te worden maar rolde toch tergend langzaam in het doel. What a bummer. Je zag ze denken, de groen-witten: daar gaan we weer. Er volgde een periode dat VEV’67 het betere van het spel had en ook wat corners produceerde. Maar DIO stond pal, ruimde goed en kwam ondermeer via Arvid enkele keren ook zelf in kansrijke positie. Een maal had hij pech de bal niet goed mee te krijgen en een corner van Juan volleerde hij net naast. De controle leek terug op een fataal moment na. Net buiten de ‘zestien’ ontving een geelhemd de bal in volledige vrijheid, kon een paar meter oprukken en de trekker overhalen, het schot verdween via onderkant lat in het doel: 2-0. Voor de rust had Petur de aansluitingstreffer nog op zijn hoofd, maar hij kopte net naast. De aantrekkelijke eerste helft ging alzo, niet onverdiend maar iets te ruim, naar de thuisclub.
In het kleedlokaal praatte DIO Bier zich moed in. Hier moest toch iets te halen zijn.
Niels kwam in het veld voor Juan en afgesproken werd dat die halverwege het 2de bedrijf Petur weer zou aflossen. Deze beloofde das Anschlusstor nu wel te maken zodat Juan het kon afmaken. En zo geschiede, maar helaas niet helemaal.
Vanaf de aftrap trok DIO Bier vol overtuiging naar het front en timmerde VEV’67 aan het eigen houtwerk. Dat mocht van geluk spreken op die plaats een prima wachter in dienst te hebben. Hij pareerde enkele schoten vakkundig maar had onvoldoende antwoord op een schuiver van Arvid en daar was Petur die de losgelaten bal in het net frommelde: 2-1 en nog een hele tijd te gaan. DIO Bier was nu los, de thuisploeg onherkenbaar. Verzorgd veldspel versus chaotisch weren. Maar DIO, wederom onthandt door het ontbreken van kanon en topscorer van vorig seizoen ArjandG, ontbeerde het eindschot, al was het ook wel erg druk in het ‘vijandige’ strafschopgebied en had de doelman zich al snel herstelt van zijn enige ‘foutje’. Wellicht had de, over het algemeen, goed fluitende leidsman dat gebied wat beter in het oog moeten houden, want op twee momenten had hij de bal op de stip kunnen leggen. Eerst werd Marcito aangetikt, zodat hij in kansrijke positie niet kon uithalen (maar hij ging niet liggen), later werd Petur opzichtig van de bal geduwd. Maar ja, als je in de hoek zit waar de klappen vallen zit zo’n meevallertje er blijkbaar niet in. Dat is een. Een andere voetbalwet luidt ongeveer alsvolgt: als je niet scoort doet de tegenstander het uiteindelijk wel. En zo geschiede. Een counter vlak voor tijd besliste de wedstrijd. Daniel had de gevaarlijke ‘zoon van’ verder prima bespeelt maar was kansloos op een scherpe counter die met een prachtig lobje uw ver uitgelopen schrijver werd bekroond: 3-1. Luttele momenten later werd de partij de geschiedenis ingefloten.
VEV’67 haalde opgelucht adem, het was ongeslagen gebleven.
DIO Bier was even teleurgesteld in het resultaat maar had toch genoeg aanknopingspunten gezien voor een betere toekomst.
Zo zijn daar de nieuwe spelers (Juan, Arvid, Marcito en Marcel) die zich steeds beter voegen in het DIO Bier spel en zo lijkt Petur het blessureleed achter de rug te hebben. Goals en punten zijn in aantocht!

Nagekomen uitslag.
SIOS 3 - Boerakker 2: 7-4 (vandaar dat SIOS dus nu 6 punten heeft)

Uw TD/aanvoerder/doelman/statisticus, Peter W  ¶ 00:59:00 I